Loading...
Mikołaj Kopernik (1473–1543) był polskim astronomem, matematykiem, lekarzem, duchownym i prawnikiem, który zrewolucjonizował nasze rozumienie wszechświata. Urodził się w Toruniu, studiował w Krakowie, a następnie w Bolonii, Padwie i Ferrarze, gdzie zdobywał wiedzę z zakresu nauk ścisłych, medycyny i prawa. Najbardziej znany jest z opracowania teorii heliocentrycznej, według której to Słońce, a nie Ziemia, znajduje się w centrum wszechświata.
Jego dzieło De revolutionibus orbium coelestium („O obrotach sfer niebieskich”) zostało opublikowane w 1543 roku, tuż przed jego śmiercią. Teoria Kopernika stała się fundamentem nowoczesnej astronomii, a także zainspirowała rozwój naukowy epoki renesansu i wpłynęła na myślicieli, takich jak Kepler i Galileo. Pomimo początkowego oporu wobec jego teorii, prace Kopernika stały się jednym z kamieni milowych w historii nauki.
19 lutego – narodziny Mikołaja Kopernika w Toruniu w rodzinie kupieckiej.
Jego ojciec, Mikołaj starszy, był zamożnym kupcem, a matka Barbara pochodziła z wpływowego rodu Watzenrode.
Śmierć ojca Kopernika. Opiekę nad nim i jego rodzeństwem przejmuje wuj, Łukasz Watzenrode, późniejszy biskup warmiński.
Rozpoczęcie studiów na Akademii Krakowskiej (obecnie Uniwersytet Jagielloński).
Kopernik studiuje matematykę, astronomię i astrologię pod okiem profesorów, takich jak Wojciech z Brudzewa.
Wyjazd do Włoch i rozpoczęcie studiów prawniczych i medycznych na Uniwersytecie w Bolonii.
Współpraca z astronomem Domenico Marią Novarą.
Pierwsze obserwacje astronomiczne, w tym zaćmienie Aldebarana przez Księżyc w 1497 roku.
Powrót do Polski i święcenia kapłańskie we Fromborku.
Uzyskanie doktoratu z prawa kanonicznego na Uniwersytecie w Ferrarze.
Kopernik przebywa na dworze swojego wuja, biskupa Łukasza Watzenrode, w Lidzbarku Warmińskim.
Tłumaczy dzieło greckiego autora Teofilakta Symokatty na łacinę.
Przeprowadzka do Fromborka, gdzie pełni funkcję kanonika warmińskiego.
Powstaje rękopis Commentariolus, w którym Kopernik przedstawia wstępne założenia heliocentrycznej teorii.
Wprowadza hipotezę, że Ziemia obraca się wokół własnej osi i krąży wokół Słońca.
Wojna polsko-krzyżacka – Kopernik organizuje obronę Olsztyna przed Krzyżakami jako administrator dóbr kapituły warmińskiej.
Sporządza opracowanie reformy kalendarza juliańskiego.
Prawdopodobne ukończenie głównych prac nad dziełem De revolutionibus orbium coelestium (O obrotach sfer niebieskich).
Naukowcy z Rzymu zapoznają się z teorią Kopernika – teoria spotyka się z zaciekawieniem, ale i sceptycyzmem.
Georg Joachim Rheticus, młody matematyk, odwiedza Kopernika i zachęca go do publikacji dzieła.
Wydanie De revolutionibus orbium coelestium w Norymberdze.
24 maja – śmierć Kopernika we Fromborku. Według legendy otrzymał egzemplarz swojego dzieła na łożu śmierci.